Go-saku. Zaciemniana Sencha od Hirano en

Japońskie zielone herbaty to dla mnie ostatnio temat numer jeden. Poznaje je i z coraz większym zachwytem smakuje.
Kilka miesięcy temu w paczce do Roberta z Japonii, znalazła się interesująca herbata, tzw zaciemniana sencha. Próbowałam wyszukać jakiś informacji na temat tego czym dokładnie to zaciemnianie jest, czy to ten sam proces co przy produkcji gyokuro, który polega na zakryciu herbat na około trzy tygodnie przed zbiorami. Tego pewna nie jestem, może ktoś bardziej doświadczony w temacie wypowie się w komentarzu.

Co do samej herbaty, to po otwarciu opakowania pokój wypełnił niesamowicie słodki mleczny aromat, co było dla mnie sporym zaskoczeniem, do tej pory nie spotkałam się jeszcze z takim zapachem liści.

Suche liście były drobne, ciemne i wyglądały naprawdę zjawiskowo. Widać było, że ta herbata jest bardzo pieczołowicie obrabiana.

Najpierw zalewam herbatę wodą o temperaturze poniżej 50°C, na czas około 40 sekund, aż napęcznieją liście i woda się wchłonie
Pierwszy napar, to w zasadzie odrobina kropel do rozprowadzenia w ustach, jest bardzo intensywna, i bardzo umami, ten smak po prostu otwiera oczy.

Drugi napar, zalewam wodą o już wyższej temperaturze. Mniej więcej jest to 65°C i parzę również przez 40 sekund.
Nie jest o już tak intensywny jak krople które przed chwilą wypiłam. Lecz dalej urzeka, już większą słodyczą, ale wspaniały słony gloniasto-warzywny smak dalej pozostaje w ustach.

Trzecie parzenie, wodą około 65°C przez odrobinę więcej niż minutę ukazało cudowne trzecie oblicze tej herbaty. Zrobiła się znów mniej słodka a bardziej słona. Cudowna... aż chce się trzymać chwilę tą herbatę w ustach, zanim się ją wypije, aby ten smak rozszedł się po całej jamie ustnej i pozostał tam jak najdłużej

Tak jak pisałam na początku tego wpisu, nie wiem od czego to zależy, ale teraz mogłabym niemal na okrągło pić japońskie zielone herbaty. Może to kwestia tego, że jest wiosna? Zresztą nie ważne, co jest powodem, ciesze się tym, delektuje i odkrywam.