Liu Bao Cha.

Zdjęcie od Dariusza

Herbata: Liu Bao
Pochodzenie: Liubao, Cangwu, prowincja Guangxi , Chiny.
Sprzedawca: Guilin Tea 

Liu bao, to herbata z wyglądu przypominająca herbatę pu-erh. Lecz nią nie jest, jest herbatą liu bao. Może brzmieć to dziwnie, może z tego względu, że traktujemy herbaty pu-erh jako odrębny gatunek. Zarówno pu erh jak i liu bao to herbaty czarne/ciemne/późno fermentowane. 

Liu bao to herbata która uprawiana jest w prowincji Guangxi, jest bardziej słodka od herbaty pu erh. 

Różni się też nieco samym sposobem produkcji, ponieważ z tego co mi wiadomo przed sprasowaniem liście przechodzą podobny proces jak herbaty oolong. 

Od Darka dostałam 35g tej herbaty, aby jej spróbować i podzielić się z wami wrażeniami. Pisał mi, że jest słodka i jej smak jest inny, specyficzny....

Do parzenia wykorzystałam gaiwan i 4g liu bao. Herbatę postanowiłam zaparzyć w stylu gong fu, jak ostatnio parzę shu pu erh.

Pierwsze 40 sec parzenie, dało śliczny bursztynowy napar, wyglądał na bardzo delikatny. Pierwszy łyk herbaty był wielkim szokiem dla mojego podniebienia. Spodziewałam się słodyczy, ale nie takiej.
Smakowała dokładnie tak jak by ktoś dorzucił mi kilka tabletek słodziku. To ważne, nie była to słodycz cukru ale właśnie takiego okropnego słodziku.
Tu muszę nadmienić, że po prostu nie trawie napojów słodzonych słodzikiem, dla mnie jest to smak nie do przejścia po prostu.
W tej sytuacji, postanowiłam się jednak nie zrażać i zaparzyłam kolejny napar.

Drugie parzenie, trwało 1 minutę i kolor zmienił się na intensywnie ciemny, bordowo-brązowy.
Smak, dalej słodki, ale już bardziej do picia. Gdzieś tam w tle przebijał się podobny do pu-erh'owego lekko ziemisty posmak

Następnie zaparzyłam ją przez półtorej i dwie minuty. Z kolejnymi parzeniami, słodycz powoli schodziła na dalszy plan, co muszę szczerze przyznać było mi bardzo na rękę.
Na stronie producenta widziałam, że ta herbata występuje też w formie niesłodkiej, bardzo ciekawi mnie jak wtedy smakuje, i co ma na tą słodycz wpływ.
Podobno herbata nie jest w żaden sposób dosładzana, a w to na prawdę ciężko uwierzyć kiedy się ją pije.
Dla mnie to bardzo ciekawe doświadczenie, choć niestety, nie zaliczę jej do ulubionych herbat.